hayat ne sıradan ne basit aslında, ne acımasız... bugün babamla konuşurken çok sevdiği askerlik arkadaşının mide kanserinden öldüğünü söyledi. Cenazesine gidecekmiş.. Geçen haftada yine çok yakın arkadaşı kalp krizinden ölmüş..'2 haftada 2 tertip kaybettik' dedi... Her iki arkadaşıda benim çocukluğumdaki amcalardı.. Her ikisi de bol kahkahalı sohbetleri, mezeli rakı sofralarını çok severdi.. Zaten giritli askerlik arkadaşının oraların tanınan meşhur et restoranı vardı. yumuşacık ağızda eriyen eti ve ballı muzu ile meşhurdu..çocukluğumun bir bölümü orada geçti diyebilirim..şezlongta üzerimde bi battaniyeyle uyurdum..Geceleri meşhur rakı sofralarında çok uzun olurdu..ee serde çocukluk var ben de arkadaşlarımla peçeteleri parçalar, karabiber ve tuz su karışımı yemek yapar kürdanları kırardık.. Kalp krizi geçiren eşini pek seven amcacımda meşhurdu eşiyle dansetmeleri, bir sarardı belinden, bir güzel bakarlardı birbirlerine,öyle güzel tokuştururlardı beyaz bardakları .. eşine allah sabır versin... Aydın amcamıda Yalçın amcamıda allah rahmet eylesin mekanları cennet olsun...
Küçük yerde büyüdüğüm için herkes birbirini tanır, görüşülen insanlar sınırlıydı.. ama samimiyet, dostluk sınırsızdı.. babam 70 yaşında ve en yakın dostlarının teker teker sonsuzluğa gitmeleri sanırım onu tedirgin ediyor ve belki de kendi geri sayımından korkuyor.. ben ondan daha çok korkuyorum... allah anneme ve babama sağlıklı uzun ömür versin..
Ölüm kaçınılmaz gerçek evet ama kabullenmek bi o kadar zor,doğum mucizesi kadar normal aslında...üzerine yazılabilecek çok şey var..biraz bocalamış ve saçmalamış yazmış olabilirim.. mazur görün artık..
 aslında tam günün şarkısı değil.. ama bugün müzeyyen ablanın hatrı var... o bitane..
napalım bugün böyle..
haydi iyi günler..

babacm...




p.s: bu arada çok yakın bi arkadaşım aşk tesadüfleri severi eşiyle izlemiş.. kızcağız hüngür hüngür ağlamış film boyunca.. karı kocada çok beğenmişler.. tavsiye etti...ben de onun yalancısıyım..